Eleonora Lo Bianco, bir voleybol efsanesi... Doğduğu topraklarda bir yerel kahraman... Kazanmadığı kupa, elde etmediği kişisel başarı yok "dünyanın en iyi pasörü"nün. Kariyerinde ilk defa ülkesinin dışına çıkmaya karar verdiğinde peşine takılan onca takıma rağmen, kendi kariyerinin, geçmişini gölgede bıraktığı bir kulübü, Galatasaray'ı seçti. İlk sezon, fazlasıyla duygusal. Çok istediği, kariyerinde kazanamadığı CEV Cup ve hatırlamak bile istemediğimiz final maçları... İkincilik madalyasını almaya çıktığındaki bakışları... İlk sezonunu geride bırakırken ülkesinden uzakta, peşinde yine onlarca kulüp ama bu sefer farklı Leo için. Kariyerinin en iddiasız sezonlarından birini geride bırakırken, "Tamam, her şey çok güzeldi, taraftarlar, İstanbul, takım. Çok mutluyum ama 33 yaşındayım ve kariyerimi zirvede bırakmak, kupalar kazanmak istiyorum" diyebilirdi, ayrılabilirdi. Eczacıbaşı'nın teklifini kabul edebilirdi ya da, idarecilerimizi bile hayrete düşüren teklifini kabul etmeyecek yerli oyuncu bile yoktur herhalde piyasada. Sadece para değil elbette, geride kalan sezonun lig ve kupa şampiyonu Eczacıbaşı...
Kaptanlığın ne olduğunu bizlere hatırlattığın için, Paidar Demir'in bıraktığı yerden devam ettiğin için, vefa kelimesinin ne anlama geldiğini sadece 2 senede bize gösterdiğin için, kariyerinde kazanamadığı kupa kalmamış bir efsaneyken, yerli oyuncuların bile yapmayacağı fedakarlıkları sadece 2 sene içerisinde yaptığın için, yerli ve yabancı takımların, Galatasaraylıyım deyip üç kuruş için kulübümüze gelmeyenlerin sezonluk maaşları kadar farklı tekliflerini kabul etmeyip, gemini terketmediğin için, her şey için teşekkürler kaptan, başımıza gelen en güzel şeysin.
Ortalıkta Galatasaraylıyım diye dolaşıp 3 kuruş için kulübümüze gelmeyen, sözde tuttuğu takım için kariyerini riske edemeyen bazıları var ya... Leo 3 sene öncesine kadar Galatasaray kelimesini kaç kere duymuştu hayatında acaba...
Söyle; hangi kupa senin aslan yüreğinden daha büyük, bu takım için yaptıklarından daha anlamlı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder